Familie verhalen; Sterk Bloed

Het klonk eigenlijk als een film,...

Lambertus "Bèr" Olvers was een normale Nederlandse jongen zoals ik, geen echte zorgen en een vrij simpel leven. In de tijd van de Tweede Oorlog veranderde dit echter…

"Dood verklaard"

Op een normale dag liep opa door de straten van Maastricht toen hij werd opgepakt door de Duitsers. Zonder hem de gelegenheid te geven zijn spullen te pakken, werd hij meegenomen naar Rostock in Duitsland. Hij werd gedwongen te werken in de schiphandel in het kamp daar. Het ergste van dit verhaal moet echter nog komen. Aangezien Bèr gewoon van straat werd geplukt, zonder enig afscheid en contact van en met zijn familie, hebben zijn ouders vier jaar lang gedacht dat hij dood was.

"Handelaar"

Toen de oorlog uiteindelijk afgelopen was, zag opa mogelijkheid om weg te komen uit Rostock. Hij verruilde verschillende spullen tegen elkaar, totdat hij uiteindelijk een typemachine kon ruilen tegen een fiets, waarmee hij de eerste kilometers aflegde op weg terug naar huis. Onderweg ruilde hij ook weer zijn fiets en wel meerdere dingen, om uiteindelijk toch heelhuids op de stoep te staan van zijn ouders. Je kunt je voorstellen dat de schok groot was toen hun 'dode zoon' ineens weer voor hun stond. Toch heeft hij hierna een vrij normaal leven kunnen leiden en verdiende zijn geld met het maken van meubels en motors.

"Nooit mogen ontmoeten"

Persoonlijk heb ik mijn opa nooit gekend.
Hij is 03 maart 1919 geboren en op 64 jarige leeftijd op 19 september 1983 gestorven. Dit was vijf en een half jaar voor mijn geboorte, waardoor mij dus de kans ontnomen is om deze fantastische man ooit te ontmoeten. 
Ik zal hem helaas alleen in verhalen blijven ontmoeten, maar met zijn geschiedenis weet ik zeker dat onze fictieve ontmoetingen elke keer spectaculair zullen zijn. 

Zijn sterke bloed overleefde een Wereld Oorlog. Zijn verhalen overbruggen onze afstand.