woensdag 5 juni 2013

Familie verhalen; Zwartrijden, een travestiet & dronken ouders



Helemaal brak voordat het feest begonnen was.

Zaterdag was Tilburg aan de beurt, het station lag helemaal plat. Werkzaamheden. Mijn vriendin werkt in Tilburg en we moesten meteen vanuit werk naar Maastricht. Mijn kleine nichtje werd namelijk een volwassen vrouw die dag. Jammerend en chagrijnig hing ik aan de telefoon. Ik had me zo verheugd op dit feest, maar we zouden nooit voor half 10 op het station zijn. De volgende dag moesten we vroeg op, ik moest weer om half 10 's ochtends in Eindhoven zijn. Drama!



Alles afgebeld en een leuke avond afgezworen, belde mijn vriendin mij toen ik net thuis was.
"We gaan gewoon, we doen het gewoon! Dan zijn we maar iets later"
Zij was net via een omweg in Den Bosch terecht gekomen en had de trein naar Maastricht gehaald. Nu ik nog! De dikke laag stof vloog van mijn fiets. Kapot en gebroken kwam ik aan op het station, maar ik had het gehaald! Nog even mijn fiets neerzetten voor een eenzame nacht en rennen naar de trein!

Zwartrijder

Conducteur komt de kaartjes controleren, snel maar even onze OV-chipkaarten pakken.
"Aiii... je hebt een weekabonnement" zegt de conducteur.
"Dat klopt, maar ik heb toch ingecheckt" zegt mijn vriendin.
"Nou nee dus, je bent om 7 uur in Den Bosch uitgecheckt"
Stomme fout natuurlijk, maar begrijpelijk. Er reden bussen tussen Tilburg en Den Bosch, hier checkte ze dus in. Eenmaal in Den Bosch aangekomen moest ze rennen voor de trein en dacht in te checken (ze had namelijk de bus gepakt in haar beleving, niet de trein). Helaas checkte ze dus UIT.
Gelukkig gaf de conducteur haar geen boete, maar ik kon wel naar dat incheck apparaat rennen in Roermond om toch weer wit te gaan rijden.



Whoehoe, we hebben het gered

Tof! Mijn familie stond al in de zaal van het feest. Bier stond klaar, de nootjes ernaast en mijn tante was de dansvloer al aan het vullen. Een vriend van mijn nichtje trok zijn mooiste jurk aan en gaf even een kleine playbackshow. Beetje raar als je het mij vraagt, maar het jonge publiek werd gek. Mijn nichtje's beste vriendin zong ook nog een lied voor der en de dans met oma op "mijn lieve oma" werd een ware tranentrekker.
De rest van de avond zijn we ook dansend doorgekomen, zo doen we dat namelijk, stilstaan hoort niet op een feest. Vooral de vrouwen gaan behoorlijk los in mijn familie. Het was mooi om te zien dat mijn vriendin zich makkelijk tussen deze dansende vrouwen kon voegen,... na een wijntje of twee.
Mijn moeder was de ochtend ernaar niet zo vrolijk, maar het was een top feest en ik ben blij dat ik toch gegaan ben.  Het was de moeite absoluut waard!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten