Rituelen; Nette pakken en een verstopt monster

Vroeg opstaan en anderen jou mooi laten maken. Daarna naar de kerk om een gelofte af te leggen, om vervolgens een groots feest te geven en overladen te worden met cadeaus.
Zondag was er weer een groot familie feest; een trotse vader, een moeder die alles tot in de puntjes geregeld had & de ster van de avond had een schitterende witte jurk aan...

"Pakken en pakjes"

De "heilige" communie is in Limburg nog best een big-deal. Alle gasten doen hun uiterste best om er zo goed mogelijk uit te zien. De meeste mannen waren in pak (iets waar mijn vader en ik nooit aan mee zullen doen, sorry guys!) en de vrouwen trokken hun mooiste jurken of meest kleurrijke outfits uit de kast.
Natuurlijk doen alle kinderen deze communie voor alle cadeaus en niet omdat ze zo gelovig zijn. Zelfs mijn ouders geloofden de pastoors niet meer, wiens mooie praatjes al vaker achterhaald zijn. Toch blijft het een familie ritueel; je spreekt samen met een aantal klasgenoten geloftes uit in een kerk volgeladen met familie, zwaait stiekem naar je trotse mama & papa en bent vervolgens de jongste gastvrouw/heer ooit op je eigen familiefeest. Die hosti kan je gestolen worden, net als die rare kale man in die jurk. De bergen cadeaus! Dat is stiekem toch wel de droom van ieder kind.

 "Het verstopte monster"

De communie werd gevierd op een kinderboerderij (met speeltuin en springkussen!). Het was echt een mooie entree om langs de herten en schapen te moeten lopen om bij de ster van de dag te komen. De speeltuin was enorm, vol met spelende kinderen. Zelfs mijn vriendin kon deze speeltuin niet weerstaan en stond tot mijn verbazing met hoge hakken en kort jurkje op de trampoline te springen. Toen ze (niet geheel onverwachts) bijna op der gezicht ging, kwam ik natuurlijk niet meer bij van het lachen.



We besloten om het nu maar iets rustiger aan te doen, voordat er gewonden zouden vallen. Naast de speeltuin stond namelijk een konijn/kippenhok. Wat ze daar hielden was absoluut verbijsterend! Ik verwachtte lieve kleine konijntjes zoals het huppelende pluche ding bij ons thuis, maar wat ik daar tegenkwam moest wel achter slot en grendel verborgen blijven...
Een konijn, zo groot als een beagle (ongeveer 60+ cm), met scheve tanden en een doordringende blik alsof die je ieder moment aan kon vallen. Nadat we dit hok hadden overleefd en het monster veilig achter slot en grendel achterlieten, gingen we terug naar het feest, waar de lekkere hapjes alweer op ons stonden te wachten.

"Was ik maar weer kind"

Wat ik zo herkenbaar vond is dat de cadeaus van nu zo vergelijkbaar zijn met de cadeaus die ik op mijn communie kreeg (16 jaar geleden alweer, JA ik word oud!). Er stond een fiets, de reis naar Disneyland was gepland en er waren genoeg gasten die een gevulde envelop overhandigden. De tv die ik kreeg was nu vervangen door een iPad en mijn Power Ranger robot door ander speelgoed. Ik kon me nog steeds verplaatsen in het kind dat met een bijna permanente glimlach deze dag doorbracht.

De communie is al generaties niet meer te doen om het geloof in de Rooms-Katholieke kerk, maar wel om het geloof in familie. We vieren de volgende stap in iemands leven en als familie delen we dit mooie moment.
Helaas heb ik de communie van mijn achterneefje (die afgelopen donderdag was) niet mee kunnen maken, maar ik wens hem en mijn achternichtje nog veel plezier met al hun cadeaus!