Helaas. De tentamens komen eraan en ik moet en zal mijn propedeuse halen. Jammer genoeg voor hem valt zijn dag daar net tussen.
Maar dan toch een post. Ja! Want mijn deze man is een held. De man die na het doorknippen van mijn navelstreng constant voor me klaar stond. Enigskind en strontverwend, ik weet het én ik ben er trots op. Tot mijn grote teleurstelling kwamen er na mij geen kids meer. Al wou ik al mijn speelgoed inruilen voor een broertje of zusje, het antwoord bleef nee. Ze kozen voor het ene kind dat ze alles kunnen geven. Naarmate ik ouder word, begin ik hun keuze te snappen. De wereld is duur, ik ook.
Hardwerkend & loyaal. Midden in de nacht zou die me komen helpen, elke min zou hij een plus maken. Een tweede keer geld aanbieden sla ik natuurlijk nooit af, ik ben immers dat verwende kind.
Verwend én respectvol, mede dankzij de geweldige man die ik Lullo mag noemen.
Oh ja, soms noem ik hem pap!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten